அக்கா நான் புதுசு -4

4. ஹேமா அக்காவின் அறை

 

“செம்ம பேட்டிங்டா இன்னைக்கு. நீ அடிச்ச சிக்ஸர்ச்ல St.Thomas பசங்க ஆடிப்போய்டாங்க" ஹரி தினேஸை பாரட்டியபடி சைக்கிளை தள்ளி வந்தான்.

“அவனுங்களுக்கு இது வேணும் மச்சி. போன வாரம் என்னா ஆட்டம் போட்டானுங்க" தினேஸ் குதூகலமாய் சொன்னான்

“அதெல்லாம் இருக்கட்டும் வின் பன்ன 500 ரூபாய என்ன பண்ணலாம்?” ராஜா பணத்தை என்னிக்கொண்டே கேட்டான்.

“பசங்களுக்கு பிருச்சுகொடு மச்சி" தினேஸ் சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் ஹரியின் பார்வை எதிரே சைக்கிலில் வந்துகொண்டிருந்த பிரியா மீது பட்டது.

-- பிரியா வர்ரா. 2 நாளா பேசவே முடியல இன்னைக்கு பேசிடனும் -- தீர்மானித்துக்கொண்டு ராஜாவிடம் சைகிலை கொடுத்தான்.

“மச்சி நீங்க முன்ன போங்க நான் வந்துட்ரேன்" ராஜாவின் பதிலை எதிர்பாற்க்காமல் ஹரி பிரியாவை நோக்கி ஓடினான்.

“பொண்ணுங்கள பார்த்தா எங்கள மரந்துடு. ரொம்ப நல்லவன்டா நீ" ராஜாவின் கேலிப்பேச்சு ஹரியின் காதில் கேட்டது. ஆனால் அதை அவன் கண்டுகொல்லவில்லை.

ஹரி மனதில் சிரிய கலக்கம், ஆனால் தான் செய்வது சரி என்ற எண்ணம் அவனை உந்தியது. உள்ளே இருந்த படபடப்பை வெளியே காட்டிக்கொல்லாமல் பிரியாவை நோக்கி நடந்தான். ஹரி தன்னை நோக்கி வருவதை பார்த்த பிரியா சைக்கிலை நிருத்தி, அங்கேயே நின்றுகொண்டாள்.

“ஹாய் ஹரி" உற்ச்சாகமாக ஹரியை பார்த்தாள் பிரியா. ஹரியை பார்த்த மாத்திரத்தில் அவள் கன்னம் சிவந்துவிட்டது. அதை ஹரியும் பார்த்து உணர்ந்திருந்தான்.

“ஹாய் பிரியா... எங்க இந்தப் பக்கம்?”

“சார் எங்க வீடும் இந்த ஸ்ட்ரீட்ல தான் இருக்கு. அப்ப இந்த பக்கம் தானா வரனும்?” பல்ப் வாங்கியதை உணர்ந்த ஹரி சுதாரித்து

“இல்ல நார்மலா சன்டேஸ்ல வெளில வர மாட்டியே அத கேட்டேன்"

“நல்லா சமாளிச்சுட்ட" ஹரி நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தான் "கவிதா அக்கா BIOLOGY டியூசன் எடுக்கராங்க அதான் fee எவ்வளவுனு கேட்க்க போயிருந்தேன் ஹரி. நீ கூட BIO ட்யூசன் கேட்டுயிருந்தேலா? வர்ரியா?”

“இல்ல பிரியா ஹேமாக்கா வந்துட்டாங்க அவங்க எனக்கு சொல்லித்தரதா சொன்னாங்க. உனக்கும் எடுப்பாங்க கேட்க்கவா?”

“ஹம்ம்ம்ம் அம்மா விடுவாங்கலானு தெரில ஹரி. உங்க ஸ்ட்ரீட் பக்கம் வரவே விட மாட்டங்க"

“ஏன் அங்க என்ன சிங்கம் புலிலாம் இருக்கா?”

“அதெல்லாம் இருந்தா கூட விடுவாங்க, ஆனால் நீ இருக்கியே அதான் விட மாட்டங்க" பிரியா நக்கலாக் சொன்னாள்.

“தோடா உன்ன பாத்துதான் நாங்க பயப்படனும், 11த் லீடர் ஆச்சே" இருவரும் சிரித்தனர். சிரித்தபடி ஹரியின் கண்கள் பிரியாவின் கண்களை பார்த்தது. சில நொடிகளுக்கு இருவரின் கண்களும் கைதாகி நின்றது. ஹரி சிறிது நேரம் தன்னையே மறந்தான். அந்த கண்களின் காந்தசக்தியில் அகப்பட்டுக் கொண்டான். தன்னை எப்போதும் பார்த்துக்கொண்டிருக்க இறைவன் அனுப்பிய கண்களாக அது தோன்றியது.

திடும் இன்று சுய நினைவு வர, ஹரி தன் பார்வையை விலக்கிக் கொண்டான். பிரியாவும் உணர்ந்து வேரு பக்கம் திரும்பிக்கொண்டாள்.

“பிரியா ஆக்ஸூவலா நான் உன்ட ஸாரி கேட்க்கதான் வந்தேன். இரண்டு நாள் முன்ன நடந்தது..." என் இலுத்தான் ஹரி.

“நீ எதுக்கு ஸாரி கேட்கர ஹரி. அது அஸ்வதி கேட்க்கனும். அவள்ட நான் பேசரத நிருத்தீட்டேன். அவளா வந்து உண்மைய சொல்லட்டும்.”

“என்னால தான் நீ அதை பாக்க வேண்டியதா ஆகிட்டு"

“ஹரி அதுனால எனக்கு அஸ்வதி பத்தின உண்மை தானா தெரிய வந்தது. நிஜமா உனக்கு தாங்க்ஸ் தான் சொல்லனும். எனக்கு உன் மேல வருத்தம்னா அது, இந்த மதிரி அசிங்கத்தலாம் நீ பாக்கரேனு தான்.” ஹரி கோபமாக ராஜாவைப் பார்த்தான்.

ஹரி பிரியா அருகில் சென்றதுமே ராஜாவும், தினேஸும் சிரிது தூரத்திலேயே நின்றுவிட்டனர். ஹரி தன்னை முரைத்து பார்ப்பதை ஒன்றும் புரியாத குலப்பத்தில் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ராஜா.

“அது யார்னால நடந்ததுனும் எனக்கு தெரியும் ஹரி" மேலும் தொடர்ந்தாள் பிரியா "நான் உன்ன தப்பா நினைக்கல, நினைச்சா உன்ட பேசவே மாட்டேன்" பிரியாவின் வார்த்தை ஹரியை நிம்மதி அடையச்செய்தது. ஹரியின் நிம்மதியை உணர்ந்த பிரியா புன்னகைத்தாள்.

“சரி ஹரி டைம் ஆச்சு அம்மா தேடுவாங்க நான் புறப்பட்ரேன்"

“ஓகே பிரியா. நான் ஹேமாக்காட்ட கேட்க்கரேன். நீயும் அம்மாட்ட பேசு"

“சரி ஹரி. பை...” தன் சைக்கிலில் ஏரி புரப்பட்டாள் பிரியா. ஹரியின் பார்வை அவளை பின்தொடர்ந்தது. பிரியாவும் சிரிது தூரம் சென்ற பிறகு திரும்பி ஹரியய் பார்த்தாள். ஹரி தன்னை பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை பர்த்ததும் சட்டென திரும்பிக்கொண்டாள்.

ஹரியின் பார்வை மெல்ல கீழே நகர்ந்தது. சீட்டில் அலுந்தியிருந்த பிரியாவின் புட்டத்தை சுவைக்க ஆரம்பித்தது.

-- இத மட்டும் மாத்திக்காத. அவ உன்மேல எவ்வளவு மரியாதை வச்சிருக்கா. ஆனா நீ எங்க பாக்கர -- ஹரியின் மனசாட்சி உருத்தியது

“மச்சி அவ போய் ரொம்ப நேரம் ஆச்சு" தினேஸ் குரல் கேட்டு சுயநினைவிக்கு வந்தான் ஹரி

****

-- இந்த கிப்ட் அக்காவுக்கு பிடிக்குமா? --

கையில் ஹேமாவிற்க்கு வாங்கிய கிப்ட்டுடன் மனதில் சிறு குழப்பத்துடன் ஹேமாவின் அறையை நோக்கி நடந்தான் ஹரி.

-- அக்கா ரூம்ல தான் இருக்காங்கன்னு விஜயா ஆன்டி சொன்னாங்க. வெளிய வரவே இல்லையாம் ஒரு வேல தூங்கி இருப்பங்கலோ? -- யோசித்தபடி அறையை நெருங்கினான். கதவு சிறிது திரந்துதான் இருந்தது.

“ஹேமாக்கா...?”

“உள்ள வாடா.. “ ஹேமாவின் குரல் ஹரியை வரவேற்றது. ஹரி உள்ளே நுலைந்தான். அவன் கண்ட காட்சி அவனை மூடாக்கியது.

நைட்டியில் இருந்த ஹேமா பரன்மேல் இருந்த எதையோ எடுக்க ஒரு ஸ்டூல் போட்டு அதன் மீது ஏரியிருந்தாள். ஸ்டூல் போட்டும் எட்டாததால் வலது காலை அருகில் இருந்த ஜன்னல் மீது வய்த்திருந்தால். ஜன்னல் கொஞ்சம் உயரத்தில் இருந்ததால் இடது காலை மரைக்கமுடியாமல் நைட்டி போராடிக்கொண்டிருந்தது.

இடது கால் முட்டி வரை நைட்டி மேலே ஏரியிருந்தது. அதனால் அவள் வழைத்தன்டு போன்ற கால் ட்யூப்லைட் வெளிச்சத்தில் மேலும் செக்ஸியாக இருந்தது. வெள்ளை காலில் கனுக்கால் மட்டும் மாநிறமாக இருக்க அது ஹரியய் மூடாக்கியது.

ஹேமாவின் கால்கள் மேழும் கீழுமாக இருந்ததால் அவளுடைய புட்டம் நைட்டியை அலுத்திய படி இருந்தது. அது மேலும் ஹரியைத் தூன்டியது. அவன் பூல் விம்ம ஆரம்பித்தது. தன் பேன்ட் தன்னை காட்டிக்கொடுப்பதற்குள் சுதாரித்துக் கொண்டு

“நான் ஹெல்ப் பண்ரேன்க்கா" என்றான்

“உனக்கும் எட்டாதுன்னுதான் நினைக்கரேன். பரவால்ல ட்ரை பண்ணு நான் உன்ன தூக்கரேன் என்றாள் ஹேமா.

ஹேமா கீழே இரங்கினாள். ஸ்டூலை நகர்த்திவிட்டு "இங்க வா ஹரி" என்றாள். ஹரி சற்று தயங்கிய படி ஹேமா அருகில் சென்றான்.

“அக்கா ஸ்டூல் போடுங்க. அதுலயே ட்ரை பண்ணலாம்"

“டேய் இவ்வளவு நேரம் நான் அததான் பண்ணே ஒன்னும் நடக்கல. நீ வா நான் உன்னைத் தூக்கரேன்"

ஹரிக்கு ஒரு பக்கம் பதற்றம் மறு பக்கம் குதூகலம். அக்காவை செக்ஸினு நினைக்கரதும் அவங்க நம்மல தொட்டா மூடாகுறதும் தப்புனு ஒரு பக்கம் மூலை சொன்னாலும் அவன் பருவம் அவன் இதயம் அதை கேட்க்கவில்லை. சற்று தயக்கம், நிரைய ஆனந்ததுடன் ஹேமா அருகில் போய் நின்றான்.